بونجی از نگاهی متفاوت

بونجی منطقه ای است در غرب شهرستان بندر جاسک که تا مرکز شهرستان ۷۵ کیتومتر و تا مرکز استان یعنی شهر بندر عباس ۲۵۰ کیلومتر فاصله دارد . 

این روستا از طرف شمال به روستای گتان و جنوب به کوه مبارک و از شرق به کوههای مکران و از غرب به ابهای نیلگون دریای عمان محدود می شود اخرین محدوده و یا بعارتی نکات مرزی بونجی در حدود اربعه فوق الذکر عبارتند از جنوبا به بگانی شمالا به سورگا شرقا محدوده کوهستانی از چور هبتار گرفته تا مشدالی و غربا محدوده ساحلی از کپو و سراحکان گرفته تا سرکند و گو کینغو  وجود نکات مرزی بونجی حکایت از تاریخ و گذشته این روستا دارد و در دوران مختلف مردم در هر یک از نکات مرزی و بعضا در داخل محدوده مانند مینهی و جنتری چیل و کرپاسی و میسکی زندگی می کرده اند و امروز روستای بونجی با نمای فعلی شناخته می شود از نظر تاریخ اولین گروهی که در بونجی میزیسته اند قبل از اسلام بوده که گواه این ادعا وجود قبرهای است که در گو کینغو وجود دارد . 

از قدیم الایام بونجی دارای مردمانی سخت کوش بوده و همین تلاش و سختکوشی گذشتگان در رشد و ابادانی و پیشرفت بونجی به حالت کنونی نقش داشته و فرزندان ان بزرگواران هر چند که نتوانسته اند جای انان را پر کنند اما هر چه باشد نام نیک ان بزرگواران سکوی پرتابی بوده تا امروزیها به بونجی چی بودن خود افتخار کنند . 

اما بونجی امروزی متشکل از سه محله لاتیدان(بونجی ساحلی) فیروزی مچ(بونجی بالا) و میسکی (بونجی پایین) میباشد. 

هر کدام از محلات مذکور امروز مستقل هستند و هر کدام نیز توسط شوراهای روستایی مدیریت می شوند مردم بونجی از اقوامی مانند بلوچ . جت و سیاهان تشکیل می دهد از قدیم الایام بلوچها مالکان زمینهای زراعی و صاحب دام بوده اند و جت ها و سیاهان خدمتکاران انان بوده اند هر چه بوده گذشته و این واقعیتی است که همه ما باید ان را باور کنیم  و خود را با شرایط فعلی وفق بدهیم . 

امروز دیگر ارباب و رعیت وجود ندارد همه مستقل هستند و زندگی یکسانی دارند و جز  در مواردی اندک تقریبا حرمتها از بین رفته و همه ادعای اقایی می کنند و شاید این بزرگترین معضل جامعه کنونی بونجی باشد . 

باز هم تکرار میکنم  هر چه باشد گذشته بونجی را نمی توان فراموش کرد دلاور مردانی که در تاریخ بونجی نامشان به یادگار مانده ستونهای بونجی هستند و بدون نام این بزرگواران بونجی در هیچ جای شناخته شده نیست . 

بنده صراحتا اقرار می کنم که از ذکر نام افراد معذورم و دلیل ان اینست که جوانان کنجکاو بونجی تلاش کنند و انها را بیابند . 

انگاه خواهند فهمید که انان فرزندان چه کسانی هستند و خود را پیدا کنند و از خواب بیدار شوند . 

و به قول شاعر سر شناس بونجی که می گوید: بونجی منی ملکی ت زهیرانی  ـ  همتت گونن کلین پیرانی  

جوانان و کلا مردم بونجی اگاهانه به قضایا نگاه کنید و بونجی را انگونه که بوده بسازید و به گذشته خود قمر بورزند . 

بونجی عزیز بوده و هست اما انگار ما بونجی را خوب نشناخته ایم و علت اصلی هم اینست که ما خودمان را گم کرده ایم و تا خود را نیابیم بونجی را به  خوبی نخواهیم شناخت  

انچه بیان شد مختصری از جغرافیای بونجی ومختصری است از بونجی از گذشته تا بحال اینها تعریف و تمجید و یا خدای نکرده تحقیر و سرزنش نیست اینها تاریخچه موجود بونجی است که کتابت نشده بلکه از روزی که سنگ بنای بونجی نهاده شده بروی خاک پاک بونجی استوار مانده و تا قیام قیامت ماندگار می ماند انهای که بونجی را دوست دارند و به عشق نام زیبایش نقش می کشند هیچوقت به خود اجازه نمی دهند حتی کلمه ای خلاف واقعیت بر ضد بونجی بنویسند انها گاها چشمان ریز بین خود را می بندند و از ذکر نام افراد صرف نظر می کنند  تا کسی ازرده خاطر نشود چرا که هر رنجش خاطری اختلافی را درون بونجی دامن می زند و اصل هم همین است . 

زیرا بونجی برای ما اهمیت دارد نه افراد این بونجی است که افراد نامی را در اغوش خود جای داده  روی سخن من شخص خاص و یا گروه و قبیله خاصی نیست سخن من با دوستان و دوستاران بونجی است . انهای که هر وقت با مشکلی مواجه می شوند سنگ بونجی را به سینه می زنند و هر وقت گلیم خود را از اب کشیدند فراموش می کنند که از کدام دیارند و لکه ننگین نا بخردی های انان را باید بونجی عزیز تحمل کند . 

عزیزان ودوستان هر جای دنیا هستید اگر بونجی را دوست دارید و اگر سربلندی بونجی را می خواهید استین همت بالا بزنید و به مساعدت بونجی بکوشید . 

از خود گذشتگی و ایثار از قدیم الایام در وجود مردم بونجی بوده است . 

لازم به ذکر است که این نکته اساسی اشاره کنم که دوستداران بونجی می توانند اهل بونجی هم نباشند ولی بونجی را دوست داشته باشند و ابادانی بونجی را ابادانی منطقه خود بدانند انها خوش نامی بونجی را خوشنامی خود میدانند کما اینکه تاریخ هم گواه این مدعاست حرف برای گفتن زیاد است و نکته برای یاداوری فراوان در پایان قطعه شعری به زبان بلوچی تقدیم به همه دوستداران بونجی   

تران دوستن منی بونجی    خدا کنت تا ابد مانی  

منی است و منی عرضی      منی روح و منی جانی 

خداوند پایدارت کنت            جوانانت ببنت سرشاد  

تلاش و همتش باز بید        تی خاکا کنت اواد  

                                        ارسال شده از (عدنان بندند)